Η πανδημία της νόσου του κορονοϊού (COVID-19) του 2019, αποτελεί μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία, που προκαλεί διεθνή ανησυχία και αποτελεί πρόκληση για τις αντοχές και την ψυχολογία της κοινωνίας. Απαιτούνται ερευνητικά δεδομένα ώστε να αναπτυχθούν τεκμηριωμένες στρατηγικές για τον περιορισμό των ψυχολογικών επιπτώσεων και των ψυχιατρικών συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια της επιδημίας. Σκοπός αυτής της μελέτης, ήταν να διερευνηθεί ο συνολικός πληθυσμός της Κίνας, ώστε να κατανοηθούν καλύτερα οι ψυχολογικές επιπτώσεις, το άγχος, η κατάθλιψη και το στρες, κατά τη διάρκεια των αρχικών σταδίων της πανδημίας COVID-19. Τα δεδομένα αυτά θα χρησιμοποιηθούν και για μελλοντικές αναφορές.

Μέθοδοι:

Από τις 31 Ιανουαρίου έως τις 2 Φεβρουαρίου 2020, πραγματοποιήσαμε μια ηλεκτρονική έρευνα, χρησιμοποιώντας τις τεχνικές δειγματοληψίας «snowball». Η ηλεκτρονική έρευνα συνέλεξε πληροφορίες σχετικά με τα δημογραφικά δεδομένα, τα σωματικά συμπτώματα των τελευταίων 14 ημερών, το ιστορικό επαφών με τον COVID-19, τη γνώση και τις ανησυχίες σχετικά με τον COVID-19, τα προληπτικά μέτρα έναντι του COVID-19, καθώς και πρόσθετες πληροφορίες που απαιτούνται σχετικά με τον COVID-19. Οι ψυχολογικές επιπτώσεις, αξιολογήθηκαν από την κλίμακα Impact of Event Scale-Revised (IES-R) και η κατάσταση της ψυχικής υγείας, αξιολογήθηκε με την κλίμακα κατάθλιψης, άγχους και στρες Depression, Anxiety and Stress Scale (DASS-21).

Αποτελέσματα:

Αυτή η μελέτη περιελάμβανε 1210 ερωτηθέντες, από 194 πόλεις της Κίνας. Συνολικά, το 53,8% των ερωτηθέντων, αξιολόγησε τις ψυχολογικές επιπτώσεις της επιδημίας ως μέτριες ή σοβαρές. Το 16,5% ανέφερε μέτρια έως σοβαρά συμπτώματα κατάθλιψης. Το 28,8% ανέφερε συμπτώματα μέτριου έως σοβαρού άγχους και το 8,1% ανέφερε μέτρια έως σοβαρά επίπεδα στρες. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες στην έρευνα, ανέφεραν ότι παρέμειναν ημερησίως 20-24 ώρες στο σπίτι (84,7%). Ένα ποσοστό συμμετεχόντων (75,2%) ανησυχούσε για πιθανή νόσηση μελών της οικογένειάς τους από τον COVID-19. Από τους συμμετέχοντες, το 75,1%, ήταν ικανοποιημένοι με τις διαθέσιμες πληροφορίες, σχετικά με την κατάσταση. Παρατηρήθηκε ότι γυναίκες και  σπουδαστές όπως και άτομα με συγκεκριμένα σωματικά συμπτώματα, (π.χ. μυαλγία, ζάλη, ρινίτιδα) και  κακή αυτο-αξιολόγηση της κατάστασης της υγείας τους, συνδέονταν σημαντικά, με εντονότερη ψυχολογική επίπτωση της πανδημίας και με υψηλότερα επίπεδα στρες, άγχους και κατάθλιψης (p <0,05). Αξιολογήθηκε ότι επιστημονική και επικαιροποιημένη ενημέρωση, ακριβείς πληροφορίες  για την υγεία (π.χ. πληροφορίες για την θεραπεία, ενημέρωση για την κατάσταση της πανδημίας στην περιοχή κατοικίας των συμμετεχόντων) και συγκεκριμένα μέτρα προφύλαξης (π.χ. υγιεινή χεριών, χρήση μάσκας), συνδέονται με χαμηλότερη ψυχολογική επίπτωση της πανδημίας και με χαμηλότερα επίπεδα στρες, άγχους και κατάθλιψης (p <0,05).

Συμπεράσματα:

Κατά τη διάρκεια της αρχικής φάσης της επιδημίας COVID-19 στην Κίνα, περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες, αξιολόγησαν την ψυχολογική επίπτωση ως «μέτρια έως σοβαρή» και περίπου το ένα τρίτο των ερωτηθέντων, ανέφερε «μέτριο έως σοβαρό άγχος». Τα ευρήματά μας, προσδιορίζουν παράγοντες, που σχετίζονται με χαμηλότερο επίπεδο ψυχολογικής επίπτωσης και καλύτερη ψυχική υγεία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαμόρφωση ψυχολογικών παρεμβάσεων, για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας των ευάλωτων ομάδων, κατά την επιδημία COVID-19.