Βασικός στόχος της μελέτης του Fagiolini και των συνεργατών του ήταν η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της βορτιοξετίνης (10-20mg/ημέρα) στη συναισθηματική άμβλυνση ασθενών με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή (ΜΚΔ) οι οποίοι εμφάνιζαν ανεπαρκή/ μερική ανταπόκριση σύμφωνα με τον κλινικό τους ιατρό σε αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI) ή αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νοραδρεναλίνης (SNRI) για το τρέχον μείζον καταθλιπτικό τους επεισόδιο (ΜΚΕ). 

Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν εξωτερικοί ασθενείς 18 έως 65 ετών με διάγνωση ΜΚΔ οι οποίοι βρίσκονταν σε ΜΚΕ διάρκειας <12 μηνών, με βαθμολογία στην κλίμακα Montgomery-Asberg Depression Rating Scale (MADRS)  >21 και <29, σε μονοθεραπεία με SSRI ή SNRI. Προϋπόθεση συμμετοχής στη μελέτη ήταν να νιώθει ο ασθενής συναισθηματική άμβλυνση η οποία επιβεβαιωνόταν μέσω σταθμισμένης ερώτησης διαλογής (screening question) και με βαθμολογία ≥50 στην κλίμακα Oxford Depression Questionnaire (ODQ). Στους ασθενείς έγινε αντικατάσταση του αντικαταθλιπτικού που λάμβαναν με βορτιοξετίνη 10mg για 1 εβδομάδα και στη συνέχεια 10-20mg για 7 εβδομάδες ανάλογα με την κλινική ανταπόκριση του ασθενούς. Η κλίμακα ODQ ήταν το βασικό εργαλείο για την αξιολόγηση της συναισθηματικής άμβλυνσης. Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν επιπλέον οι κλίμακες MADRS, Clinical Global Impression-Improvement Scale, Clinical Global Impression-Severity Scale, Motivation and Energy Inventory, Sheehan Disability Scale και Digit Symbol Substitution Test.   

Η μελέτη έδειξε ότι υπήρχε σημαντική βελτίωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων και της συναισθηματικής άμβλυνσης στους ασθενείς μετά από 8 εβδομάδες θεραπείας με βορτιοξετίνη (10-20mg/ημέρα). Η βελτίωση ήταν εμφανής από την 1η εβδομάδα και συνεχιζόταν προοδευτικά στον χρόνο. Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς την 8η εβδομάδα ανέφεραν απουσία συναισθηματικής άμβλυνσης. Παράλληλα, οι ασθενείς εκδήλωναν σημαντική βελτίωση και σε άλλους τομείς, όπως στην κινητοποίηση και ενεργητικότητα, στην ψυχοκοινωνική λειτουργικότητα και στη γνωστική απόδοση. Η βορτιοξετίνη βρέθηκε καλά ανεκτή και ασφαλής στους ασθενείς. 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα αποτελέσματα παρουσιάζει η βελτίωση όχι μόνο στη συνολική βαθμολογία της κλίμακας ODQ αλλά και στα λήμματα «emotional detachment» και «non caring». Τα λήμματα αυτά αποτελούν παραμέτρους που η βελτίωσή τους θα μπορούσε να ενισχύσει την ενσυναίσθηση των ασθενών και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι η βελτίωση στη συναισθηματική άμβλυνση σχετίζεται με βελτίωση στη λειτουργικότητα, την κινητοποίηση και την ενεργητικότητα, ανεξάρτητα από τη βελτίωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων.